Καλημέρα αγαπητά μου παιδιά! Σήμερα είναι μια ακόμη ξεχωριστή μέρα! Η ημέρα της μητέρας! Ευκαιρία να δείξουμε όλοι στις μανούλες μας πόσο τις σκεφτόμαστε και τις αγαπάμε!
Μπορείτε να διαβάσετε το παρακάτω παραμύθι για την γιορτή της μητέρας στον σύνδεσμο εδώ Αφού το διαβάσετε, μπορείτε αν θέλετε να περάσετε δημιουργικά την ώρα σας να κάνετε τις δραστηριότητες εδώ
Τέλος, μπορείτε να φτιάξετε μια όμορφη κάρτα και να την χαρίσετε στην μητέρα σας. Θα βρείτε ιδέες εδώ:
Σήμερα θα θυμηθούμε τις περιπέτειες του Οδυσσέα από την στιγμή που έφυγε από την Τροία, μέχρι το ταξίδι του στην χώρα των νεκρών, τον Άδη.
Λίγα λόγια για αρχή:
Αφού έπεσε η πόλη του Πριάµου και τέλειωσε ο δεκάχρονος Τρωικός πόλεµος, ξεκίνησαν τα πλοία των Αχαιών, για να γυρίσουν στην πατρίδα. Όµως οι θεοί του Ολύµπου ήτανε θυµωµένοι, γιατί µέσα στην Τροία οι Αχαιοί έκαψαν τους ναούς τους. Γι’ αυτό τους έστειλαν ανέµους δυνατούς κι άγρια θαλασσοταραχή, για να δυσκολέψουν το ταξίδι τους. Όλοι όµως γύρισαν γρήγορα στα σπίτια τους. Μόνο ο Οδυσσέας, ο πολυµήχανος βασιλιάς απ’ την Ιθάκη, περιπλανήθηκε δέκα ολόκληρα χρόνια σε θάλασσες και σε χώρες µακρινές και πέρασε πολλές ταλαιπωρίες, ώσπου να φτάσει στην Ιθάκη, την πατρίδα του. Τις περιπέτειες του Οδυσσέα µέχρι την επιστροφή του στην Ιθάκη µάς τις λέει ο Όµηρος στο έργο του«Οδύσσεια».
1. Στους Κίκονες, στους Λωτοφάγους και στους Κύκλωπες
Ο Οδυσσέας έφυγε µε δώδεκα καράβια από την Τροία.Οι θεοί έστειλαν άγριους ανέµους που τα έσπρωξαν βόρεια, στη χώρα των Κικόνων. Ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του άρπαξαν απ’ τους Κίκονες ζώα και γλυκό κρασί.Τότε τους επιτέθηκαν οι Κίκονες κι έγινε άγρια µάχη. Πολλοί πολεµιστές σκοτώθηκαν κι οι άλλοι µπήκανε στα καράβια κι έφυγαν µέσα σε άγρια καταιγίδα.
Ταξίδεψαν νότια ώσπου άρχισε να φυσά βοριάς που έσπρωξε τα καράβια µακριά, στην Αφρική. Έτσι έφτασαν στη χώρα των Λωτοφάγων. Ο Οδυσσέας έστειλε τρεις απ’ τους συντρόφους του να δουν τι άνθρωποι ζούσαν σ’ αυτή τη χώρα. Οι σύντροφοί του συνάντησαν τους Λωτοφάγους, εκείνοι τους έδωσαν να φάνε λωτούς, που ήταν φρούτα µαγεµένα! Αµέσως ξέχασαν πατρίδα και συντρόφους και δεν ήθελαν να φύγουν από εκεί.Ο Οδυσσέας τους πήρε µε το ζόρι και διέταξε τα καράβια να σαλπάρουν.
Μέρες πολλές ταξίδευαν, ώσπου έφτασαν στο νησί των Kυκλώπων. Μόνο το πλοίο του Οδυσσέα πλησίασε εκεί. Τα άλλα έντεκα καράβια έµειναν σ’ ένα νησάκι απέναντι. Ο Οδυσσέας µε δώδεκα συντρόφους βγήκαν έξω. Μπήκαν σε μια σπηλιά που υπήρχαν δοχεία µε γάλα και τυρί και αρνάκια και κατσίκια. Έφαγαν και περίµεναν τον νοικοκύρη. Όταν τον είδαν όµως τρόµαξαν. γιατί ήταν Κύκλωπας Πολύφηµος, ο γιος του Ποσειδώνα. Ο Πολύφηµος άρπαξε δυο συντρόφους και τους έφαγε. Μετά έπεσε για ύπνο. Το πρωί έφαγε άλλους δύο, έβγαλε το κοπάδι, και έφυγε. Τότε ο Οδυσσέας, ο πολυµήχανος, πήρε ένα κλαδί, το έξυσε στην άκρη, και το έκρυψε στις στάχτες.
Το βράδυ γύρισε ο Πολύφηµος κι έφαγε κι άλλους δυο από τους συντρόφους. Τότε ο Οδυσσέας τον μέθυσε με κρασί, αφού του είπε ψέματα οτι τον λένε Κανένα και τον τύφλωσε με το κλαδί.Ο Κύκλωπας ουρλιάζοντας φώναζε βοήθεια. Οι άλλοι Κύκλωπες έτρεξαν έξω απ’ τη σπηλιά «Τι έπαθες, Πολύφηµε», ρωτούσαν. «Με τύφλωσε ο Κανένας». «Αφού κανένας δε σε τύφλωσε, τι φωνάζεις» του απάντησαν κι έφυγαν θυµωµένοι.
Το πρωί, ο Κύκλωπας άνοιξε την πόρτα της σπηλιάς και κάθισε εκεί µε απλωµένα χέρια για να τους πιάσει. Όµως ο Οδυσσέας έδεσε τους συντρόφους του κάτω από την κοιλιά των κριαριών και έτσι σώθηκαν και έτρεξαν στο καράβι. Καθώς αποµακρύνονταν, φώναξε ο Οδυσσέας. «Πολύφηµε, αν σε ρωτήσουν ποιος σε τύφλωσε, να πεις ο Οδυσσέας, ο γιος του Λαέρτη απ’ την Ιθάκη». Άρπαξε τότε ένα τεράστιο βράχο ο Κύκλωπας και τον έριξε στο καράβι, µα δεν το χτύπησε. Κι αµέσως σήκωσε τα χέρια του στον ουρανό και είπε: «Πατέρα, Ποσειδώνα, τον Οδυσσέα που µε τύφλωσε µην τον αφήσεις να γυρίσει στην Ιθάκη, µα αν είναι να γυρίσει, να περάσει χίλια βάσανα, να φτάσει µόνος, µε ξένο πλοίο, κι εκεί να τον βρουν καινούριες συµφορές».
2. Στον Αίολο, στους Λαιστρυγόνες και στο νησί της Κίρκης
Ταξιδεύοντας, έφτασαν στο νησί του Αιόλου, που ήταν ο θεός των ανέµων. Το νησί του είχε τείχη χάλκινα και ταξίδευε συνέχεια στη θάλασσα. Ο Αίολος τους καλοδέχτηκε και τους φιλοξένησε. Όταν αποφάσισαν να φύγουν, τους έδωσε ένα ασκί που µέσα είχε κλείσει όλους τους άγριους ανέµους. Έξω άφησε µόνο το Ζέφυρο να σπρώχνει το καράβι. Ο Οδυσσέας κρέµασε το ασκί στου πλοίου του το κατάρτι. Όταν κόντευαν να φτάσουν στην Ιθάκη, ο Οδυσσέας αποκοιµήθηκε κι οι σύντροφοί του, νοµίζοντας πως το ασκί ήταν γεµάτο ασήµι και χρυσάφι, το άνοιξαν. Αµέσως όρµησαν έξω όλοι οι άνεµοι κι έσπρωξαν τα καράβια µακριά στη γη των Λαιστρυγόνων.
Υπήρχε ένα λιµάνι εκεί και τα έντεκα καράβια µπήκαν µέσα. Μόνο ο Οδυσσέας µε το καράβι του έµεινε έξω απ’ το λιµάνι. Οι Λαιστρυγόνες έτρεξαν στο λιµάνι ουρλιάζοντας. Ήταν άγριοι και ψηλοί σα γίγαντες κι άρπαζαν βράχια και τα έριχναν στα πλοία. Τα έσπασαν όλα και τα βύθισαν κι έφαγαν όλους τους ανθρώπους που ήταν µέσα. Μόνο του Οδυσσέα το καράβι γλίτωσε.
Οι άνεµοι τούς έριξαν µετά στο νησί της µάγισσας Κίρκης. Ο Οδυσσέας έστειλε µερικούς απ’ τους συντρόφους του να πάνε να ρωτήσουν πού βρίσκονταν. Αυτοί βρήκαν γρήγορα το παλάτι της Κίρκης. Η Κίρκη τούς πρόσφερε ένα µαγικό ποτό, µετά τους χτύπησε µε το µαγικό ραβδί της και τους έκανε γουρούνια. Μόνο ένας γλίτωσε κι έτρεξε πίσω να το πει στον Οδυσσέα. Εκείνος έτρεξε στο παλάτι. Η Κίρκη τού πρόσφερε ποτό µα, όταν σήκωσε το ραβδί της να τον χτυπήσει, εκείνος άρπαξε το σπαθί του και την ανάγκασε να ξανακάνει τους συντρόφους του ανθρώπους. Έµειναν αρκετό καιρό εκεί. Όταν αποφάσισαν να φύγουν, η Κίρκη συµβούλεψε τον Οδυσσέα να κατεβεί στον Άδη, να βρει το µάντη Τειρεσία, να τον ρωτήσει πώς θα έφτανε στην Ιθάκη.
3. Στον Άδη
Το καράβι του Οδυσσέα ταξίδεψε ως το τέρµα του ωκεανού που βρισκόταν η είσοδος του Άδη. Μπήκε ο Οδυσσέας στον Άδη, έσκαψε λάκκο, έσφαξε µέσα δυο αρνιά και πρόσφερε δώρα στους πεθαµένους, αλεύρι, γάλα και κρασί, νερό και µέλι. Τότε µαζεύτηκαν πολλοί νεκροί τριγύρω. Ο Οδυσσέας είδε τον Αχιλλέα, τον Αγαµέµνονα κι άλλους πολλούς από αυτούς που σκοτώθηκαν στην Τροία.
Μετά από λίγο έφτασε κι ο µάντης Τειρεσίας και τότε ο Οδυσσέας τον ρώτησε πώς θα τα κατάφερναν να φτάσουν στην Ιθάκη. Ο µάντης του είπε: «Ο Ποσειδώνας σε µισεί, γιατί τύφλωσες τον Κύκλωπα Πολύφηµο, το γιο του. Όµως, αν δεν πειράξετε τα βόδια του θεού Ήλιου, όταν θα πάτε στο νησί του, θα φτάσετε µια µέρα στην Ιθάκη». Ελπίζω να θυμηθήκαμε λιγάκι τις περιπέτειες του Οδυσσέα μέχρι αυτό το σημείο. Εργασίες: 1) Ακούστε αυτό το τραγούδι από το Τρίφωνο και βρείτε τις λέξεις που λείπουν: (καλό είναι να μεγεθύνετε την εφαρμογή πριν την ξεκινήσετε πατώντας πάνω δεξιά το κουμπάκι με τα κόκκινα βελάκια)
2)Μπορείτε να παίξετε και με το διαδραστικό λογισμικό (δυστυχώς ανοίγει μόνο από υπολογιστή) εδώ: Παίξε!
Δεν πειράζει αν δεν ξέρετε ακόμη όλες τις περιπέτειες του Οδυσσέα! Απολαύστε το παιχνίδι!
Γειά σας αγαπητά μου παιδιά! Πρωτομαγιά σήμερα, μια ξεχωριστή μέρα! Γιατί άραγε; Τι τελικά γιορτάζουμε την Πρωτομαγιά; Πρωτομαγιά ονομάζεται η πρώτη μέρα του Μαΐου, η οποία είναι μέρα α(πε)ργίας για πολλές χώρες του κόσμου. Τις περισσότερες φορές ο τίτλος είναι συνώνυμος με την Παγκόσμια Μέρα των Εργατών (Εργατική Πρωτομαγιά), την ημέρα δηλαδή που τιμώνται οι αγώνες του εργατικού κινήματος.
Η Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης για μία εξέγερση που γράφτηκε με μαύρα γράμματα στις σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας. Μας υπενθυμίζει την αυτοθυσία των εργατών του Σικάγου.
Tην Πρωτομαγιά του 1886, τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο της Αμερικής ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας με σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο». Εναντιώθηκαν στην εκμετάλλευση των πλουσίων.
Τουλάχιστον 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Για σύνθημά τους είχαν μια «γροθιά»! Μ’αυτό τον τρόπο ήθελαν να δείξουν, πως όταν οι άνθρωποι παραμένουν ενωμένοι, μπορούν να καταφέρουν πολλά…
Οι διαδηλώσεις κράτησαν μερικές μέρες, ωστόσο στις 4 Μαΐου, κατά τη διάρκεια μίας πορείας για τα αιτήματά τους, στην πλατεία Χάιμαρκετ στο Σικάγο, κάποιος πέταξε έναν αναμμένο δυναμίτη στην αστυνομία που βρισκόταν γύρω από την πορεία. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν κάποιοι άνθρωποι, ενώ υπήρξαν και τραυματίες από την έκρηξη αλλά και τις μετέπειτα συγκρούσεις με την αστυνομία.
Από μια άλλη πλευρά, έχουμε τη γιορτή των λουλουδιών και της Άνοιξης, την αρχαία Πρωτομαγιά, η οποία πήρε σιγά-σιγά κι επίσημη μορφή. Τα λεγόμενα Ανθεστήρια, η γιορτή των λουλουδιών, ήταν η πρώτη επίσημη γιορτή ανθέων των Ελλήνων, η οποία ιδρύθηκε πρώτα στην Αθήνα και στη συνέχεια και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπου κατά την τελετή κατευθύνονταν προς τα ιερά πομπές με κανηφόρες, που κουβαλούσαν λουλούδια.
Με αφορμή λοιπόν αυτή την ημέρα, ας απολαύσουμε τα παρακάτω ποιήματα και τραγούδια:
Πρωτομαγιά (Διονύσιος Σολωμός)
Του Μαΐου ροδοφαίνεται η μέρα
που ωραιότερη η φύση ξυπνάει
και την κάνουν λαμπρά και γελάει
πρασινάδες,αχτίδες,νερά.
Άνθη κι άνθη βαστούνε στο χέρι
παιδιά κι άντρες, γυναίκες και γέροι
ασπροεντύματα, γέλια και κρότοι,
όλοι οι δρόμοιγιομάτοι χαρά.
Ναι, χαρείτε του χρόνου τη νιότη,
άνδρες, γέροι, γυναίκες, παιδιά.
Πρώτη του Μάη Θωμάς Μπακαλάκος
Εκτέλεση :Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη του Μάη και πώς τους εργάτες ξεσηκώνεις.
Πρώτη του Μάη με φως,
φως της εργατιάς θαμπώνεις.
Παλεύει η εργατιά.
Δεν είν’ αργία,
είν’ απεργία.
Παλεύει η εργατιά.
ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ
Σήμερα την Πρωτομαγιά Που η φύση όλη γιορτάζει
Εύχομαι όλη η ζωή
Με Άνοιξη να μοιάζει!
Εδώ μπορείτε να ακούσετε το παραμύθι της Πρωτομαγιάς:
Και το τραγούδι Λουλουδόκοσμος από την παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου:
Τέλος, όποιος θέλει μπορεί να παίξει στο κρυπτόλεξο ψάχνοντας τις λέξεις από παροιμίες για τον Μάη:
Φτιάξτε το δικό σας στεφάνι, μαζέψτε λουλούδια αν βγείτε στη φύση έξω και στείλτε μου φωτογραφία!
